In Dierenrijk is op 1 september een witwanggibbon geboren.

De witwanggibbon, die voorkomt in China, Laos en Vietnam, is een ernstig bedreigde apensoort in het wild. 

Deze gibbonsoort komt in het wild vooral voor in de toppen van hoge oerwoudbomen. De grootste bedreiging voor deze dieren is de mens. Er wordt veel op ze gejaagd voor voedsel en voor de bereiding van traditionele medicijnen. Daarnaast verdwijnt er veel leefgebied door het kappen van bomen en de toenemende landbouw.

Europees managementprogramma

Voor deze gibbonsoort is er daarom een Europees managementprogramma. Hiermee zorgen dierentuinen voor een gezonde reserve-populatie. De geboorte van deze gibbon in Dierenrijk valt ook onder dit programma. Stephan Rijnen is dan ook erg blij met deze geboorte: “We zijn blij om op deze manier bij te kunnen dragen aan het behoud van deze soort.”

Daarnaast steunt Dierenrijk via Stichting Wildlife ook Association Anoulak. Deze organisatie richt zich op onderzoek naar biodiversiteit, anti-stroperij patrouilles, educatie en ondersteuning van de lokale bevolking. Ze richten zich hierbij op verschillende planten- en diersoorten in het gebied, waaronder de witwanggibbon. 

Tweede keer

Het is de tweede keer dat er een witwanggibbon is geboren in Dierenrijk. Vader Eric en moeder Kanette werden in 2018 ouders van Jaya. Rijnen laat weten: “Zowel met de ouders als met Jaya en het pasgeboren jong gaat het goed. Met deze geboorte leven er nu vier witwanggibbons in het park.”

Flexibele zangers en zangeressen

Gibbons zijn bijna altijd in de bomen te vinden en ze komen zelden op de grond. Deze dieren hebben lange armen en de gewrichten in hun schouders en polsen zijn heel flexibel. Ze kunnen hun armen namelijk 360 graden draaien, zonder dat ze een tak loslaten. Doordat ze zulke lange armen en flexibele gewrichten hebben, kunnen ze afstanden van zo’n drie meter zwaaien tussen bomen. Daarnaast kunnen deze apen ook door de bomen lopen. Dat doen ze rechtop met hun armen boven hun hoofd of opzij om hun evenwicht te bewaren.

“Deze gibbonsoort bakent hun territorium af door te zingen. Het geluid is tot wel drie kilometer verderop te horen,” vertelt Rijnen. “Ook zingen ze om anderen te verleiden en om de band met elkaar te versterken. Daarnaast laten ze ook op deze manier aan elkaar weten waar ze zijn, omdat ze elkaar in het tropische regenwoud beter kunnen horen dan elkaar kunnen zien.”

Familiegroepen

De gibbons worden geboren met een lichtbruine vacht en na ongeveer één jaar kleurt deze zwart. De vachtkleur van de vrouwtjes wordt op vijf à zes jarige leeftijd, het moment dat ze geslachtsrijp zijn, weer lichtbruin. Vanaf deze leeftijd zijn de mannetjes en de vrouwtjes dus van elkaar te onderscheiden door deze kleurverschillen. Zoals de naam al doet vermoeden, hebben zowel de mannetjes als de vrouwtjes witte wangen. 

Deze apensoort leeft in een groep van twee tot zes dieren. De groep bestaat uit één familie: een man, vrouw en hun jongen. Gibbons zijn één van de weinige apensoorten waarbij het mannetje en vrouwtje trouw aan elkaar blijven. Deze dieren kunnen het hele jaar door jongen krijgen en ze krijgen ongeveer om de twee à drie jaar één jong. De jongen drinken bij hun moeder tot ze ongeveer twee jaar oud zijn en rond hun vierde à vijfde levensjaar worden ze echt volwassen. Als ze vijf à zes jaar zijn, kunnen de gibbons zelf jongen krijgen. Op dat moment verlaten ze hun familie om zelf een nieuwe groep te starten.