Ik naderde mijn 400ste Roller coaster en wou hiervoor wel een speciale coaster hebben.

De hoogste coaster van Europa is Red Force 112 meter hoog en eveneens ook de snelste van Europa 180km/h; dit moest hem worden.

Het park lag er zeer goed bij. En de stralende zon aan de Hemel maakte het plaatje compleet. Het was nu aan de B&M coaster met maar liefs 8 inversies
“Dragon Khan”. De coaster lijkt klein doordat de Shamballa deze overschaduwt
maar wat een intense rit geeft deze, het is echt op de inversies gericht. Ze
werkte goed door en heeft ook een grote capaciteit.
Shambhala had al reeds een wachttijd van 2u. Na vertoeven in China
verplaatsten we ons via Mexico door het labyrint “Secreto De Los Mayas” naar
Farwest. Het was bijna 11.30u, de tijd dat Stampida openging en we waren er wel
van overtuigd dat dit ons wel wachttijd kon besparen. Helaas begonnen ze pas
om 11.30u met testritten en aansluitend ging de Woody’s open. Hoewel we er al
bij opening stonden, hebben we toch 25tal minuten moeten wachten. Voor zo’n
groot park verwacht je toch dat de testritten voor openingstijd plaats
vinden.

Het wachten werd zeker beloond. Wat vond ik deze coaster leuk, wel een
tikkeltje ruw maar wat een leuke Woody’s zijn dit. Mijn oordeel is dat blauw
meer rammelt dan rood. Het is een combinatie van dueling en een
racingcoaster.
De lifthill loopt verre van synchroon met de andere trein maar tijdens dit traject
race je wel mooi naast elkaar totdat de trein in een tunnel duikt. Dan begint het
duel en komt de andere trein recht op je af in de ruime bocht, om net voor het eind remmen nog even te racen. Ik hou hiervan.

Er is ook nog een leuke verrassing: het is mogelijk dat je tijdens de rit nog een
gele trein passeert. Dit is een kleine woody die mee verweven in in het traject
van Stampida. Tommehawk is zijn naam. We zijn gewend dat de woody’s best
lang zijn maar zoals je van een junior verwacht is het ook maar een kleine
baan met een relatief korte wachtrij.
Tijd voor entertainment: we werden uitgenodigd om te gaan kijken naar de
stuntshow. Best een vermakelijke show met veel stunts en de nodige humor.
Na korte Pizza Pauze trokken we verder door Farwest. We hadden nood aan
verfrissing.
We namen beetje verderop een kijkje bij de Rapid river. Dit verliep vlotjes. We
hebben het relatief droog gehouden op enkele spetters na.

Na de rapid was de dichtbijzijnde coaster een Intamin Wingcoaster. Na 45min
wachten konden we instappen. De wingcoaster rijdt door tot een kleine
voorshow waar de machine op hol staat en er overdruk op komt met als gevolg
dat de trein gelanceerd wordt. Erg mooi vorm gegeven.

Wat een kracht zit in deze launch. Je voelt goed de kracht van de baan na
enkele bochten en na een inversie komen we weer aan in het station. Mijn
verwachtingen waren hier in overtroffen. De lay-out is eigenlijk niet meer dan
een achtje. De launch is zeker het beste element van de baan.
Eens aangekomen naast de wijnplantages van Furusbaco namen we de trein
en tot in de Farwest om van daar door te lopen tot in Mexico waar we eerder
de dag door heen waren gelopen. Dit om de Arrow te doen. Leuke
lange familiecoaster met 3 lifthills. Deze kruist enkele keren de nabijgelegen
boomstam. Het gebied rondom de Mexicaanse minetrein is mooi aangekleed
en ook hier waren we snel aan de beurt. In nog geen 10min dus deze
deden we uiteraard een 2de keer.

Shamballa was nog steeds populair. Na enkele foto’s te nemen, zochten we
verfrissing op in de nabijgelegen splashbattle Ankor. Daar kwamen we best
doorweekt uit. Maar wat hebben we lol gehad.
Hierna zijn we weer een kijkje gaan nemen bij Shamballa en deze keer was de wachttijd best gunstig
Nog net voor sluiting namen we deze nog mee. Wow, wat een Airtime monster
is dit. Je hebt een prachtig uitzicht op de Costa Dorado en je zit er
erg vrij in. De baan is zeer uitgestrekt en houdt ook goed zijn snelheid tot in
de eindremmen. Na deze geweldige rit kwam een einde aan de eerste dag van
Portaventura.

Dag 2

De 2de dag in het resort bezoeken we Ferrariland.
Voor opening staan we al aan de poort. De eerste attractie die we doen, vinden
we in het grote gebouw van Ferari Experience Flying Dreams: een Flying theater

Je achtervolgt telkens een Ferrari vanuit de lucht.

Dit telkens langs bekende monumenten over de wereld. Een leuke ride met erg bijzondere perspectieven vanuit de lucht.
In hetzelfde gebouw zat ook nog een soort van simulator of darkride. We
wisten niet wat we er van moesten verwachten. En omdat de wachtrij niet lang
was, besloten we om Racing Legends te doen. De wachtrij zit in dezelfde ruimte en
ook de voorshow is identiek.

Eens aangekomen zagen we dat het een simulator was met actieve 3D brilletjes,
eigenlijk niet zo bijzonder rammelen en matig beeld.
Hierna was het eindelijk tijd voor RedForce :de hoogste en snelste coaster van
Europa. Je kan er letterlijk naar op kijken want hij is hoog 112 meter hoog. De
wachttijd bedroeg op dat moment 1.45y en dat klopte ook.
De wachtrij bevindt zich net na de launch en is ook erg gaaf om telkens de trein
met hoge snelheid te zien passeren en hij klinkt ook zo net als een Ferrari die
optrekt. Na lang wachten in een deels overkapte rij was het dan eindelijk aan
ons.

Dit was mijn 400ste coaster. Vol trots even een fotootje maken op het perron. De
2de rij werd aangeduid.
Wat een launch!! Deze rijdt naar de lanceerstrook waar deze niet stopt maar
blijft versnellen tot dat je recht omhoog gaat. Pas dan krijg je beetje rust,
maar dat is van korte duur. Eeens je langzaam over de top gaat, zie je pas hoe
hoog je zit en hoe diep je gaat vallen. En hier versnelt deze dan ook weer en
met deze snelheid vlieg je dan ook weer de remmen in. Geweldig!! Echt top!!

Aan de voet van Redforce staat de kiddycoaster “Junior Redforce”, niets
bijzonders maar wel leuk voor de kleintjes. Verder deden we nog een klein
museum: “FerrariLand Gallery”. Best leuk voor de autoliefhebber en de
Buggybaan genaamd “Maranello Grand Race”. Een baan met leuke uitziende
auto’s maar waar totaal geen tempo inzat en vaak stilviel door de voorgaande auto. Hier stond te techniek duidelijk nog niet op punt. Het was bijna 16u, dus tijd voor de laatste grote attractie. Dit is“Torre Caida Libre”. Deze zit in de rechter toren die gebruikt werd als shot en drop. Met de nodige airtime beleefden we hier een
leuke rit.

We besloten ook enkele shows mee te pakken.
Dit in het Polynesische themadeel. Door de grote vegetatie in dit gebied ontstaat veel schaduw wat met de warme temperaturen een must is.
De eerste was de “Aloha Tahití”: traditionele dans show. De
Tutuki-splash had een uitpuilende wachtrij en we besloten deze over te slaan.
Maar we hadden nog een show in het Polynesische: de vogelshow “Aves del
Paraíso” met papegaaien en vele andere exotische vogels. Best
indrukwekkend.

We hadden nog 1 laatste dag in het park.
En die begonnen we met Tutuki-splash: een Intamin Shoot-the-Chute met een
dubbele splash. We waren niet doorweekt maar toch best nat.
Een rondje met de vliegertjes monorail boven Sesamstraat leek ons de ideale
manier om beetje te drogen.
Vervolgens de Freefall Huracan. Als je omhoog gaat, kun je genieten van het
spectaculaire uitzicht over het hele themapark en de Middellandse Zeekust. Maar maak je klaar, want wanneer je de top bereikt en je het het minst
verwacht, zal het je in de leegte laten vallen en zal je veel airtime ervaren. Er
zijn 3 verschillende types (sit down, stand-up en floorless)

De enige grote attractie die we nog moesten doen, was Silver River Flume. Na
1.30u wachten was het eindelijk tijd voor verfrissing, de drie drops zorgden voor de
nodige verfrissing. Wat een heerlijke baan is dit. Het was vandaag overal best
druk in het park en besloten REC, de betaal Maze te doen. We besloten vanuit het
western gedeelte de trein naar Mediterránia te nemen, de dichtste halte bij het Polynesische themadeel waar Rec zich bevindt.

Op weg naar Shambhala namen we de Sesamstraat Darkride nog even mee.
Shambhala is 1 van de grote attracties waarvoor je naar Portaventura komt. Op weg richting de uitgang namen we de mijntrein ook nog even mee. Een heerlijke afsluiter van een mooi verblijf in Portaventura. Ik ben trots dat ik dit park heb mogen ontdekken. Een park waar ik zeker nog eens terug kom.

Bedankt Stijn voor dit prachtige verslag.